Mercurial > emacs
changeset 49582:6592ceddab7b
Make first page fit, and other updates.
| author | Richard M. Stallman <rms@gnu.org> |
|---|---|
| date | Tue, 04 Feb 2003 10:38:29 +0000 |
| parents | 1da238f2a17d |
| children | ffebff40964c |
| files | etc/TUTORIAL.pl |
| diffstat | 1 files changed, 306 insertions(+), 253 deletions(-) [+] |
line wrap: on
line diff
--- a/etc/TUTORIAL.pl Mon Feb 03 22:52:07 2003 +0000 +++ b/etc/TUTORIAL.pl Tue Feb 04 10:38:29 2003 +0000 @@ -1,35 +1,26 @@ -Copyright (c) 1985, 2001 Free Software Foundation, Inc. Szczegóły na -końcu pliku. Czytasz właśnie krótki podręcznik Emacsa. - -Niniejszy akapit celowo nie zawiera polskich liter. Jesli polskie znaki -w dalszej czesci podrecznika nie sa poprawnie wyswietlane, to znaczy, ze -Twoj Emacs nie zostal jeszcze prawidlowo skonfigurowany. Pomoc w tym -zakresie mozesz znalezc pod adresem: -<URL:http://www.agh.edu.pl/ogonki> +Czytasz właśnie krótki samouczek Emacsa. Copyright (c) 1985, 2001 +Free Software Foundation, Inc. Szczegóły na końcu pliku. Polecenia Emacsa wymagają na ogół wciśnięcia klawisza CONTROL (oznaczanego czasami Ctrl lub CTL) lub klawisza META (oznaczanego czasami EDIT -albo ALT). Zamiast pisać META czy CONTROL, za każdym razem gdy będziesz -miał przycisnąć jeden z tych klawiszy, będziemy używali następujących skrótów: +albo ALT). Dalej będziemy stosować następujące skróty: -C-<znak> będzie oznaczało przytrzymywanie klawisza CONTROL podczas -wciskania klawisza <znak>. Na przykład C-f będzie odpowiadało -naciśnięciu f, wówczas gdy klawisz CONTROL jest wciśnięty. -M-<znak> będzie oznaczało przytrzymywanie klawisza Meta lub Alt podczas -wciskania klawisza <znak>. Jeśli na klawiaturze nie ma klawisza META, -to trzeba nacisnąć i puścić klawisz ESC, a potem nacisnąć klawisz <znak>. +C-<znak> oznacza przytrzymanie klawisza CONTROL przy naciskaniu + klawisza <znak>. Na przykład C-f będzie odpowiadało + naciśnięciu f przy wciśniętym klawiszu CONTROL. +M-<znak> oznacza przytrzymanie klawisza META lub ALT przy naciskaniu + klawisza <znak>. Zamiast tego można nacisnąć i puścić klawisz + ESC, a potem nacisnąć klawisz <znak>. Uwaga: aby zakończyć sesję Emacsa, naciśnij C-x C-c (kolejno dwa znaki). -Znaki ">>" na lewym marginesie oznaczają w dalszej części tego podręcznika +Znaki ">>" na lewym marginesie oznaczają w dalszej części tego samouczka ćwiczenia dla Ciebie. Na przykład: - -<<Blank lines inserted here by startup of help-with-tutorial>> -[W celach dydaktycznych są zrobione dodatkowe odstępy. Tekst jest kontynuowany niżej.] - +<<Blank lines inserted around following line by help-with-tutorial>> +[Dodatkowe odstępy zostały zrobione w celach dydaktycznych.] >> Teraz naciśnij C-v (następny ekran), aby przejść na następny ekran -podręcznika (zrób to naciskając jednocześnie klawisze CONTROL i v). -Od tego momentu powinieneś robić to zawsze, gdy dojdziesz -do końca ekranu. + samouczka (zrób to naciskając jednocześnie klawisze CONTROL i v). + Od tego momentu powinieneś robić to zawsze, gdy dojdziesz + do końca ekranu. Zwróć uwagę na to, że kilka linii się powtarza, gdy przechodzisz z ekranu na następny; ma to zapewnić wrażenie ciągłości podczas przesuwania @@ -43,7 +34,7 @@ klawisze <ESC> v, jeśli nie masz klawisza META lub Alt). >> Spróbuj nacisnąć M-v, a potem C-v, by przesunąć się w przód i w tył -kilka razy. + kilka razy. PODSUMOWANIE @@ -51,17 +42,20 @@ Następujące polecenia służą do przeglądania tekstu po jednym ekranie: -C-v Przesuń się o jeden ekran do przodu -M-v Przesuń się o jeden ekran do tylu -C-l Wyczyść ekran i wyświetl go na nowo, umieszczając -tekst z okolic kursora w środku ekranu. -(Ta kombinacja to CONTROL-L, a nie CONTROL-1.) + C-v Przesuń się o jeden ekran do przodu + M-v Przesuń się o jeden ekran do tyłu + C-l Wyczyść ekran i wyświetl go na nowo, umieszczając + tekst z okolic kursora w środku ekranu. + (Ta kombinacja to CONTROL-L, a nie CONTROL-1.) >> Znajdź kursor i zapamiętaj, jaki tekst jest w jego pobliżu. -Naciśnij następnie C-l. -Znajdź kursor jeszcze raz i zwróć uwagę, że znajduje się on -w pobliżu tego samego tekstu. + Naciśnij następnie C-l. + Znajdź kursor jeszcze raz i zwróć uwagę, że znajduje się on + w pobliżu tego samego tekstu. +Możesz także użyć klawiszy PageUp i PageDn, jeśli są dostępne na +Twojej klawiaturze, do przemieszczania się między stronami, ale użycie +C-v i M-v jest bardziej efektywne. PODSTAWY KIEROWANIA KURSOREM ---------------------------- @@ -73,19 +67,19 @@ C-p, C-b, C-f oraz C-n. Każde z nich przesuwa kursor o jeden wiersz albo kolumnę w określonym kierunku. Oto schemat, który to obrazuje: -Poprzednia linia, C-p -(ang. previous line) -: -: -Do tyłu, C-b .... Kursor .... Do przodu, C-f -(ang. back) : (ang. forward) -: -: -Następna linia, C-n -(ang. next line) + Poprzednia linia, C-p + (ang. previous line) + : + : + Do tyłu, C-b .... Kursor .... Do przodu, C-f + (ang. back) : (ang. forward) + : + : + Następna linia, C-n + (ang. next line) >> Przesuń kursor na środek tego schematu za pomocą C-n lub C-p. -Potem naciśnij C-l, by zobaczyć cały diagram na środku ekranu. + Potem naciśnij C-l, by zobaczyć cały diagram na środku ekranu. To są podstawowe polecenia kierujące położeniem kursora, których będziesz używał bardzo często, warto więc je zapamiętać. @@ -93,22 +87,22 @@ >> Naciśnij kilka razy C-n, by przesunąć kursor do tej linii. >> Przesuń się w głąb linii za pomocą C-f, a potem do góry za pomocą -C-p. Zwróć uwagę na zachowanie się C-p, gdy kursor jest w środku -linii. + C-p. Zwróć uwagę na zachowanie się C-p, gdy kursor jest w środku + linii. Każda linia tekstu kończy się znakiem nowej linii, który oddziela ją od następnej. Każdy Twój plik powinien się kończyć znakiem nowej linii (ale Emacs tego nie wymaga). >> Spróbuj nacisnąć C-b na początku linii. Powinno Cię to przenieść -na koniec poprzedniej linii. Dzieje się tak dlatego, że kursor -przechodzi wówczas nad znakiem nowej linii. + na koniec poprzedniej linii. Dzieje się tak dlatego, że kursor + przechodzi wówczas nad znakiem nowej linii. C-f przechodzi nad znakiem nowej linii tak samo jak C-b. >> Naciśnij kilka razy C-b i obserwuj położenie kursora. -Naciskaj potem C-f, by wrócić na koniec linii. W końcu naciśnij -jeszcze raz C-f, by przejść do następnej linii. + Naciskaj potem C-f, by wrócić na koniec linii. W końcu naciśnij + jeszcze raz C-f, by przejść do następnej linii. Gdy przesuwasz kursor poza dolną krawędź ekranu, tekst położony za krawędzią przesuwa się na ekran (ang. scrolling). Dzięki temu @@ -116,7 +110,7 @@ go poza ekranem. >> Spróbuj przesunąć kursor poza dolną granicę ekranu za pomocą C-n -i zobacz, co się stanie. + i zobacz, co się stanie. Jeśli przesuwanie się o jeden znak na raz jest dla Ciebie zbyt wolne, to spróbuj przesuwać się o słowa. M-f (Meta-f) przesuwa kursor o słowo @@ -130,8 +124,8 @@ dla ruchu do tyłu. >> Naciśnij M-f i M-b kilka razy na przemian z C-f i C-b, tak byś -mógł zauważyć działanie M-f i M-b naciśniętych w różnych miejscach -wewnątrz i między słowami. + mógł zauważyć działanie M-f i M-b naciśniętych w różnych miejscach + wewnątrz i między słowami. Zauważ podobieństwo między C-f i C-b oraz M-f i M-b. Bardzo często kombinacje zawierające Meta (Alt) oznaczają operacje związane @@ -144,7 +138,7 @@ i koniec zdania. >> Naciśnij kilka razy C-a, a potem kilka razy C-e. -Powtórz to z M-a, a potem z M-e. + Powtórz to z M-a, a potem z M-e. Czy zauważyłeś, że powtarzanie C-a nic nie zmienia, natomiast powtórne M-a przesuwa Cię o jedno zdanie? Chociaż nie ma tu pełnej analogii, @@ -155,23 +149,23 @@ Oto podsumowanie prostych poleceń służących do przesuwania kursora, włącznie z operacjami dotyczącymi słów i zdań: -C-f Do przodu o jeden znak -C-b Do tyłu o jeden znak + C-f Do przodu o jeden znak + C-b Do tyłu o jeden znak -M-f Do przodu o słowo -M-b Do tyłu o słowo + M-f Do przodu o słowo + M-b Do tyłu o słowo -C-n Następna linia -C-p Poprzednia linia + C-n Następna linia + C-p Poprzednia linia -C-a Początek linii -C-e Koniec linii + C-a Początek linii + C-e Koniec linii -M-a Do tyłu na początek zdania -M-e Do przodu na koniec zdania + M-a Do tyłu na początek zdania + M-e Do przodu na koniec zdania >> Przećwicz kilka razy dla wprawy wszystkie powyższe polecenia. -Należą one do najczęściej używanych. + Należą one do najczęściej używanych. Dwa inne ważne polecenia przesuwające kursor to M-< (Meta lub Alt i znak mniejszości), które przesuwa kursor na początek całego tekstu @@ -182,11 +176,11 @@ klawisza Shift, by nacisnąć "<", i podobnie musisz użyć klawisza Shift, by nacisnąć M-<. Bez Shift uzyskałbyś M-przecinek. ->> Naciśnij M-<, by przejść na początek podręcznika, a potem kilka razy -użyj C-v, by powrócić do tego miejsca. +>> Naciśnij M-<, by przejść na początek samouczka, a potem kilka razy + użyj C-v, by powrócić do tego miejsca. ->> Teraz naciśnij M->, by przejść na koniec podręcznika, i wróć do tego -miejsca za pomocą kilkakrotnego M-v. +>> Teraz naciśnij M->, by przejść na koniec samouczka, i wróć do tego + miejsca za pomocą kilkakrotnego M-v. Jeśli Twoja klawiatura ma klawisze strzałek, to możesz ich użyć do przesuwania kursora. Radzimy Ci nauczyć się się kombinacji C-b, C-f, @@ -211,8 +205,8 @@ Na przykład C-u 8 C-f przesuwa kursor do przodu o osiem znaków. >> Spróbuj użyć C-n i C-p z argumentem liczbowym, by przesunąć kursor -do jednej z linii w pobliżu tego zdania za pomocą tylko jednego -polecenia. + do jednej z linii w pobliżu tego zdania za pomocą tylko jednego + polecenia. Większość poleceń używa argumentu liczbowego jako liczby powtórzeń. Jest kilka poleceń, które używają go w inny sposób. Do takich wyjątków @@ -231,34 +225,11 @@ suwakiem. Za jego pomocą możesz przewijać tekst, używając do tego myszy. >> Spróbuj nacisnąć środkowy klawisz myszy u góry podświetlonego -obszaru na suwaku. To powinno przewinąć tekst do miejsca -określonego przez wysokość, na której nacisnąłeś klawisz myszy. + obszaru na suwaku. To powinno przewinąć tekst do miejsca + określonego przez wysokość, na której nacisnąłeś klawisz myszy. >> Przesuń mysz do miejsca oddalonego od górnego końca suwaka o mniej -więcej trzy linie i naciśnij lewy klawisz myszy kilka razy. - - -* KIEROWANIE KURSOREM Z X TERMINALA ------------------------------------ - -Jeśli pracujesz na terminalu graficznym, to do kierowania kursorem -prawdopodobnie łatwiej Ci będzie używać klawiszy strzałek po prawej -stronie klawiatury. Klawisze strzałek: w lewo, w prawo, w górę i w dół -działają zgodnie z oczekiwaniem; odpowiadają one dokładnie C-b, C-f, C-p -i C-n, ale są łatwiejsze do zapamiętania. Możesz także używać C-lewo i -C-prawo, by przesuwać się o słowa, oraz C-góra i C-dół, by przesuwać się -o bloki (np. akapity, jeśli edytujesz tekst). Jeśli masz klawisze -oznaczone Home (lub Begin) oraz End, to przeniosą Cię one na początek i, -odpowiednio, na koniec linii, a C-Home i C-End na początek i koniec -pliku. Jeśli na Twojej klawiaturze są klawisze PgUp i PgDn, to możesz -ich użyć do przesuwania się o jeden ekran, tak jak M-v i C-v. - -Wszystkie te polecenia akceptują argument liczbowy, tak jak to -opisano powyżej. Wpisanie argumentu możesz sobie uprościć: -naciśnij i trzymaj CONTROL lub META i wpisz liczbę. Na -przykład, aby przesunąć kursor o 12 słów w prawo, naciśnij C-1 C-2 -C-prawo. Zwróć uwagę, że jest to łatwe do wpisania, ponieważ nie -musisz puszczać klawisza CONTROL podczas wpisywania cyfr. + więcej trzy linie i naciśnij lewy klawisz myszy kilka razy. * GDY EMACS JEST ZABLOKOWANY @@ -272,8 +243,8 @@ polecenia, którego nie zamierzasz dokończyć. >> Napisz C-u 100 jako argument liczbowy, po czym naciśnij C-g. -Teraz naciśnij C-f. Powinno to przesunąć kursor zaledwie o -jeden znak, ponieważ argument liczbowy anulowałeś za pomocą C-g. + Teraz naciśnij C-f. Powinno to przesunąć kursor zaledwie o + jeden znak, ponieważ argument liczbowy anulowałeś za pomocą C-g. Za pomocą klawisza C-g możesz też anulować skutki omyłkowego wciśnięcia klawisza <ESC>. @@ -294,7 +265,7 @@ to na pytanie odpowiedz, naciskając n. >> Napisz `C-x C-l' (co jest zablokowanym poleceniem) i odpowiedz n -na zadane pytanie. + na zadane pytanie. * OKNA @@ -312,7 +283,7 @@ nadmiaru okien, które mogą się pojawić w wyniku wywołania Emacsowego systemu pomocy albo niektórych poleceń. Robi się to w prosty sposób: -C-x 1 Jedno okno (tzn. zlikwiduj wszystkie pozostałe okna). + C-x 1 Jedno okno (tzn. zlikwiduj wszystkie pozostałe okna). Kombinacja ta to klawisz Control-x, po którym występuje cyfra 1. Powiększa ona okno, w którym jest kursor tak, by wypełniło ono ekran, @@ -327,8 +298,8 @@ górze''.) >> Naciśnij Control-x 2 -Zauważ, że okno się kurczy, a jednocześnie pojawia się nowe, -wyświetlające ten sam tekst. + Zauważ, że okno się kurczy, a jednocześnie pojawia się nowe, + wyświetlające ten sam tekst. >> Naciśnij C-x 1, a nowe okno zniknie. @@ -338,47 +309,53 @@ Jeśli chcesz wstawić nowy tekst, to po prostu go napisz. Znaki, które da się wyświetlić, takie jak A, 7, *, itd., Emacs traktuje jako tekst i -wstawia natychmiast do tekstu dotychczasowego. Aby wstawić znak nowej +natychmiast wstawia do dotychczasowego tekstu. Aby wstawić znak nowej linii, trzeba nacisnąć klawisz <Return> (na maszynach do pisania tak oznaczało się znak powrotu karetki). -Ostatni napisany znak możesz skasować przez naciśniecie klawisza <Delete>. -Klawisz ten może być oznaczony "Del". W pewnych wypadkach za <Delete> -może służyć klawisz "Backspace", ale to nie jest regułą! +Ostatnio napisany znak możesz skasować, naciskając klawisz <Delback>. +Chodzi tu o klawisz, którego normalnie używasz do skasowania ostatnio +napisanego znaku. Na większości klawiatur wyróżnia się on wielkością, +leży nad klawiszem <Return> i jest oznaczony napisem "Delete", "Del" +albo "Backspace". -Ogólniej, <Delete> usuwa znak bezpośrednio przed bieżąca pozycją -kursora. +Jeśli masz na klawiaturze klawisz oznaczony "Backspace", to właśnie on +jest wspomnianym <Delback>. Oprócz niego może jeszcze występować +klawisz oznaczony słowem "Delete", ale to nie on pełni rolę <Delback>. ->> Zrób to teraz: wstaw kilka znaków, po czym usuń je za pomocą -kilkakrotnego naciśnięcia <Delete>. Nie przejmuj się tym, -że zmieniasz ten plik; nie zmienisz w ten sposób głównego pliku -podręcznika. To jest Twoja własna kopia. +Mówiąc bardziej ogólnie, <Delback> usuwa znak bezpośrednio +poprzedzający bieżącą pozycję kursora. + +>> Sprawdź to teraz: wstaw kilka znaków, po czym usuń je, kilka razy + naciskając <Delback>. Nie martw się, że zmieniasz w ten sposób + niniejszy plik, w istocie nie zmieniasz głównego pliku samouczka. + Pracujesz teraz na jego kopii. Gdy linia tekstu staje się zbyt długa, by zmieścić się w jednym wierszu ekranu, to jest ona ,,kontynuowana'' w wierszu następnym. -Znak ,,backslash'' (`\') (albo, jeśli pracujesz w okienkowym -trybie graficznym, zagięta strzałka) umieszczony na prawym marginesie +Znak ,,backslash'' (`\') (albo - jeśli pracujesz w okienkowym +trybie graficznym - zagięta strzałka) umieszczony na prawym marginesie wskazuje, że dana linia jest kontynuowana w następnym wierszu ekranu. >> Wpisuj jakiś tekst tak długo, aż dojdziesz do prawego marginesu, i -potem nie przestawaj. Zauważysz, że pojawi się linia kontynuacji. + potem nie przestawaj. Zauważysz, że pojawi się linia kontynuacji. ->> Użyj klawisza <Delete>, by usunąć znaki tekstu, tak by linia znowu -mieściła się na ekranie. Linia kontynuacji zniknie. +>> Użyj klawisza <Delback>, by usunąć znaki tekstu, tak by linia znowu + mieściła się na ekranie; linia kontynuacji zniknie. Znak nowej linii można skasować tak jak każdy inny znak. Usunięcie znaku -nowej linii między dwiema liniami spowoduje ich połączenie. Jeśli powstała -w wyniku tego linia tekstu jest zbyt długa, by zmieścić się na szerokość +nowej linii między dwiema liniami spowoduje ich połączenie. Jeśli powstała +w wyniku tego linia tekstu jest zbyt długa, by zmieścić się na szerokość ekranu, to zostanie wyświetlona z linią kontynuacji. ->> Przesuń kursor na początek linii i naciśnij <Delete>. Bieżąca -linia zostanie połączona z poprzednią. +>> Przesuń kursor na początek linii i naciśnij <Delback>. Bieżąca + linia zostanie połączona z poprzednią. >> Naciśnij <Return>, by z powrotem wstawić znak nowej linii, który -skasowałeś. + skasowałeś. -Jak juz wiesz, większość poleceń Emacsa można wywołać z parametrem -liczby powtórzeń; dotyczy to także znaków tekstu. Argument liczbowy +Jak już wiesz, większość poleceń Emacsa można wywołać z parametrem +liczby powtórzeń; dotyczy to także znaków tekstu. Argument liczbowy powoduje wstawienie znaku odpowiadającą mu liczbę razy. >> Wypróbuj to teraz -- naciśnij C-u 8 *, a uzyskasz ********. @@ -387,20 +364,19 @@ poprawiania błędów. W Emacsie możesz usuwać również całe słowa lub linie. Oto podsumowanie operacji usuwania znaków: -<Delete> usuń znak bezpośrednio przed kursorem -C-d usuń znak bezpośrednio za kursorem + <Delback> usuń znak bezpośrednio przed kursorem + C-d usuń znak bezpośrednio za kursorem -M-<Delete> wytnij słowo bezpośrednio przed kursorem -M-d wytnij słowo bezpośrednio za kursorem + M-<Delback> wytnij słowo bezpośrednio przed kursorem + M-d wytnij słowo bezpośrednio za kursorem -C-k wytnij zawartość linii od kursora do jej końca -M-k wytnij wszystkie znaki od kursora do końca zdania + C-k wytnij zawartość linii od kursora do jej końca + M-k wytnij wszystkie znaki od kursora do końca zdania -Warto zauważyć, że stosunek <Delete> i C-d do M-<Delete> i -M-d rozszerza analogię występującą w zestawieniu C-f i M-f -(<Delete> tak naprawdę nie jest znakiem sterującym, ale nie miejsce tu na -roztrząsanie, dlaczego -tak jest). C-k i M-k są podobne do C-e i M-e w tym sensie, że linie są +Warto zauważyć, że stosunek <Delete> i C-d do M-<Delete> i M-d +rozszerza analogię występującą w zestawieniu C-f i M-f (<Delete> tak +naprawdę nie jest znakiem sterującym, ale nie jest to tutaj +istotne). C-k i M-k są podobne do C-e i M-e w tym sensie, że linie są odpowiednikami zdań. @@ -412,12 +388,12 @@ >> Przesuń kursor na literę O na początku poprzedniego paragrafu. >> Naciśnij C-SPC. Emacs wyświetli "Mark set" (znacznik ustawiony) -na dole ekranu. + na dole ekranu. >> Przesuń kursor do litery o w słowie ,,kursor'' w drugim zdaniu. >> Naciśnij C-w. Ta komenda wytnie cały fragment zaczynający się od O, -a kończący tuż przed o. + a kończący tuż przed o. Gdy usuwasz więcej niż jeden znak naraz, Emacs zachowuje usunięty tekst po to, by mógł go z powrotem gdzieś wstawić. Wstawianie @@ -429,14 +405,14 @@ Zauważ różnicę między ,,wycinaniem'' i ,,usuwaniem'', polegającą na tym, że rzeczy wycięte można na nowo wklejać, usuniętych natomiast wklejać nie można. Na ogół polecenia Emacsa, które kasują dużo tekstu, zachowują go, -podczas gdy polecenia, które po prostu usuwają jeden znak albo puste -linie lub odstępy, usuniętego tekstu nie zachowują. +podczas gdy polecenia, które po prostu kasują jeden znak albo puste +linie lub odstępy, skasowanego tekstu nie zachowują. >> Przesuń kursor na początek linii, która nie jest pusta. Naciśnij -C-k, by wyciąć tekst z tej linii. + C-k, by wyciąć tekst z tej linii. >> Naciśnij C-k jeszcze raz. Zauważ, że wycina to znak nowej linii, -który znajduje się za ta linią. + który znajduje się za ta linią. Zwróć uwagę, że pojedyncze C-k wycina zawartość linii, a powtórne C-k wycina samą linię, tak że pozostałe linie przesuwają się do góry. C-k @@ -459,7 +435,7 @@ A by odzyskać ten wycięty tekst... >> ...naciśnij C-y. Przesuń potem kursor o kilka linii w dół i -naciśnij C-y jeszcze raz. Widzisz, że wstawia to ten sam tekst. + naciśnij C-y jeszcze raz. Widzisz, że wstawia to ten sam tekst. Co zrobić, jeśli chcesz wstawić tekst, który wcześniej wyciąłeś, a potem wycinasz coś innego? C-y wstawia tekst ostatnio wycięty. @@ -474,12 +450,12 @@ z którego wystartowałeś (czyli tekstu wyciętego ostatnio). >> Wytnij jakąś linię, zmień pozycję kursora i wytnij inną. Naciśnij -potem C-y, by wstawić drugą z wyciętych linii. Potem naciśnij M-y -i linia ta zostanie zastąpiona przez tą pierwszą. Naciśnij M-y -jeszcze kilka razy, by zobaczyć, co się dzieje. Powtarzaj to aż -do ponownego pojawienia się drugiej z linii. Możesz też wypróbować, -co się stanie, gdy polecenie M-y poprzedzisz argumentem dodatnim -albo ujemnym. + potem C-y, by wstawić drugą z wyciętych linii. Potem naciśnij M-y + i linia ta zostanie zastąpiona przez tą pierwszą. Naciśnij M-y + jeszcze kilka razy, by zobaczyć, co się dzieje. Powtarzaj to aż + do ponownego pojawienia się drugiej z linii. Możesz też wypróbować, + co się stanie, gdy polecenie M-y poprzedzisz argumentem dodatnim + albo ujemnym. * COFNIJ @@ -500,7 +476,7 @@ zmian.) >> Wytnij tę linię za pomocą C-k, a potem naciśnij C-x u; linia -powinna się pojawić ponownie. + powinna się pojawić ponownie. C-_ jest innym sposobem wywołania polecenia "cofnij"; działa to dokładnie tak samo jak C-x u, jest jednak łatwiejsze do naciśnięcia @@ -536,7 +512,7 @@ i kończy myślnikami, a zawiera tekst ,,TUTORIAL''. W tej części ekranu zawsze możesz znaleźć nazwę pliku, który właśnie odwiedzasz. W tej chwili odwiedzasz plik o nazwie TUTORIAL, który -jest Twoją własną kopią podręcznika Emacsa. Obojętnie, który plik +jest Twoją własną kopią samouczka Emacsa. Obojętnie, który plik odwiedzisz, właśnie w tym miejscu pojawi się jego nazwa. Polecenia służące do odwiedzania i zachowywania plików różnią się @@ -551,7 +527,7 @@ polecenie ,,czyta argument z terminala'' (w tym wypadku argument jest nazwą pliku). Po wpisaniu polecenia -C-x C-f znajdź plik (ang. find a file) + C-x C-f znajdź plik (ang. find a file) Emacs poprosi Cię o wpisanie nazwy pliku. Pojawia się ona w dolnej linii ekranu. Gdy ta linia jest używana do wprowadzania tego typu danych, @@ -562,8 +538,8 @@ minibuforze) można anulować klawiszem C-g. >> Naciśnij C-x C-f, po czym naciśnij C-g. Na skutek tego zniknie -minibufor oraz przerwane zostanie wykonanie polecenia C-x C-f, które -tego minibufora używało. W rezultacie nie odwiedzisz żadnego pliku. + minibufor oraz przerwane zostanie wykonanie polecenia C-x C-f, które + tego minibufora używało. W rezultacie nie odwiedzisz żadnego pliku. Gdy skończysz wpisywać nazwę pliku, naciśnij <Return>. Wówczas polecenie C-x C-f zabierze się do roboty i znajdzie plik, który @@ -574,7 +550,7 @@ i możesz ją edytować. Gdy chcesz zachować zmiany, by je utrwalić, wydaj polecenie -C-x C-s zachowaj plik (ang. save). + C-x C-s zachowaj plik (ang. save). Kopiuje to tekst z Emacsa do pliku. Za pierwszym razem, gdy to robisz, Emacs zmienia nazwę oryginalnego pliku, dodając na @@ -585,8 +561,8 @@ ekranu. Pliki powinieneś zachowywać stosunkowo często, aby nie stracić za dużo w wypadku załamania systemu. ->> Naciśnij C-x C-s, by zachować dla siebie kopię podręcznika. Emacs -powinien wypisać "Wrote ...TUTORIAL" na dole ekranu. +>> Naciśnij C-x C-s, by zachować dla siebie kopię samouczka. Emacs + powinien wypisać "Wrote ...TUTORIAL" na dole ekranu. UWAGA: W niektórych systemach naciśnięcie C-x C-s zamraża ekran i w rezultacie Emacs nie może pokazywać tekstu. Oznacza to, że składowa @@ -615,26 +591,51 @@ mieć w Emacsie odwiedzonych jednocześnie wiele plików. >> Utwórz plik o nazwie "foo" za pomocą C-x C-f foo <Return>. -Wpisz w niego jakiś tekst i zachowaj "foo" za pomocą C-x C-s. -W końcu napisz C-x C-f TUTORIAL <Return>, by wrócić do podręcznika. + Wpisz w niego jakiś tekst i zachowaj "foo" za pomocą C-x C-s. + W końcu napisz C-x C-f TUTORIAL <Return>, by wrócić do samouczka. Emacs przechowuje tekst każdego pliku w obiekcie, zwanym ,,buforem''. Odwiedzenie pliku powoduje utworzenie nowego bufora wewnątrz Emacsa. By zobaczyć listę buforów, które istnieją w Twoim Emacsie, naciśnij -C-x C-b lista buforów (ang. list buffers). + C-x C-b lista buforów (ang. list buffers). >> Naciśnij C-x C-b. Zwróć uwagę, że każdy bufor ma własną nazwę, może też mieć skojarzoną z -nim nazwę pliku, który odwiedza. Niektóre bufory nie odpowiadają żadnemu -odwiedzanemu plikowi. Na przykład bufor "*Buffer List*" nie odwiedza -żadnego pliku; zawiera on listę buforów, utworzoną w reakcji na -naciśnięcie przez Ciebie C-x C-b. KAŻDY tekst, który oglądasz w Emacsie, +nim nazwę pliku, który odwiedza. KAŻDY tekst, który oglądasz w Emacsie, jest zawsze częścią jednego z buforów. >> Naciśnij C-x 1 by pozbyć się listy buforów. +Jeśli masz kilka buforów to tylko jeden z nich jest aktualny, ten +który właśnie edytujesz. Jeśli chcesz edytować inny bufer musisz się +do niego "przełączyć" (ang. switch). Jeśli chcesz przełączyć się do +bufora, który odwiedza jakiś plik, możesz to zrobić poprzez ponowne +odwiedzenie pliku za pomocą C-x C-f. Ale istnieje także łatwiejszy +sposób: użyj C-x b. Używając tej komendy musisz podać nazwę bufora, do +którego zamierzasz się przełączyć. + +>> Naciśnij C-x b foo <Return> by wrócić do bufora "foo", który + przechowuje tekst pliku "foo". Następnie naciśnij C-x b TUTORIAL + <Return> by wrócić do samouczka. + +Zwykle nazwa bufora odpowiada nazwie pliku (bez ścieżki), choć czasami +zdarza się inaczej. Lista buforów, którą tworzysz za pomocą C-x C-b +pokazuje nazwy wszystkich buforów. + +KAŻDY tekst, który pojawia się w oknie Emacsa jest częścią jakiegoś +bufora. Niektóre bufory nie odpowiadają żadnemu odwiedzanemu +plikowi. Na przykład bufor "*Buffer List*" nie odwiedza żadnego pliku; +zawiera on listę buforów, utworzoną w reakcji na naciśnięcie przez +Ciebie C-x C-b. Bufor "*Messages*" także nie odwiedza żadnego pliku; +zawiera komunikaty, które pojawiały się podczas Twojej sesji z +Emacsem. + +>> Naciśnij C-x b *Messages* <Return> by obejrzeć bufor zawierający + komunikaty. Następnie naciśnij C-x b TUTORIAL <Return> by wrócić do + samouczka. + Jeśli zmieniasz tekst w jakimś pliku, a potem odwiedzisz inny plik, to zawartość tego pierwszego NIE jest automatycznie zachowywana. Zmiany, które wprowadziłeś, pozostają w Emacsie, w buforze tegoż pliku. @@ -645,34 +646,15 @@ niego przechodzić za pomocą C-x C-f i dopiero potem wywoływać C-x C-s. Dlatego istnieje polecenie: -C-x s Zachowaj bufory (ang. save some buffers) + C-x s Zachowaj bufory (ang. save some buffers) W reakcji na polecenie C-x s Emacs dla każdego z buforów, w którym występują nie zachowane do tej pory zmiany, zadaje pytanie, czy go w tej chwili zachować. >> Wstaw jakąś linię tekstu, a potem naciśnij C-x s. -Powinieneś zostać zapytany o to, czy chcesz zachować bufor -TUTORIAL. Odpowiedz na to pytanie twierdząco, naciskając y. - - -* UŻYWANIE MENU ---------------- - -Jeśli pracujesz na X-terminalu, to u góry okna Emacsa powinieneś zauważyć -pasek z menu. Tego menu możesz używać, by wywoływać najczęściej -potrzebne polecenia Emacsa, takie jak "find file". Na początku będziesz -sądził, że jest to łatwiejsze niż używanie klawiatury, ponieważ nie -musisz się na pamięć uczyć kombinacji klawiszy, które uruchamiają -poszczególne polecenia. Gdy już jednak poznasz Emacsa, to zaczniesz -sobie te kombinacje przyswajać --- dla wygody przy pozycjach menu -pokazywane są odpowiadające im kombinacje klawiszy. - -Zwróć uwagę, że niektóre pozycje występujące w menu nie mają -odpowiedników klawiszowych. Na przykład pozycja "Buffers" powoduje -wyświetlenie listy wszystkich dostępnych buforów. Do każdego z nich -możesz się przełączyć, wybierając jego nazwę, wyświetloną pod pozycją -Buffers. + Powinieneś zostać zapytany o to, czy chcesz zachować bufor + TUTORIAL. Odpowiedz na to pytanie twierdząco, naciskając y. * ROZSZERZANIE ZESTAWU POLECEŃ @@ -683,9 +665,9 @@ Emacs radzi sobie z tym problemem, udostępniając polecenia X (ang. eXtend). Istnieją dwa rodzaje tych poleceń: -C-x Rozszerzenie o znak. Następuje po nim jeden znak. -M-x Rozszerzenie o nazwane polecenie. Następuje po nim -pełna, niekiedy długa nazwa polecenia. + C-x Rozszerzenie o znak. Następuje po nim jeden znak. + M-x Rozszerzenie o nazwane polecenie. Następuje po nim + pełna, niekiedy długa nazwa polecenia. Polecenia te są użyteczne, ale używa się ich nie tak często, jak tych, których już się nauczyłeś. Miałeś już okazję poznać dwa z nich: C-x C-f, @@ -721,11 +703,11 @@ Istnieje wiele poleceń zaczynających się od C-x. Oto lista tych, których już się nauczyłeś: -C-x C-f odwiedź plik -C-x C-s zachowaj plik -C-x C-b wyświetl listę buforów -C-x C-c wyjdź z Emacsa -C-x u cofnij + C-x C-f odwiedź plik + C-x C-s zachowaj plik + C-x C-b wyświetl listę buforów + C-x C-c wyjdź z Emacsa + C-x u cofnij Poleceń podawanych za pomocą nazwy używa się jeszcze rzadziej lub używa się tylko w niektórych trybach. Przykładem może być polecenie @@ -742,11 +724,11 @@ klawisza <Return>. >> Przesuń kursor do czystej linii, dwie linie poniżej tej. -Naciśnij M-x repl s<Return>zmieni<Return>zmodyfikuje<Return>. + Naciśnij M-x repl s<Return>zmieni<Return>zmodyfikuje<Return>. -Zwróć uwagę, jak ta linia się zmieniła: zastąpiłeś słowem -,,zmodyfikuje'' każde wystąpienie słowa z-m-i-e-n-i poniżej początkowej -pozycji kursora. + Zwróć uwagę, jak ta linia się zmieniła: zastąpiłeś słowem + ,,zmodyfikuje'' każde wystąpienie słowa z-m-i-e-n-i poniżej początkowej + pozycji kursora. * AUTOMATYCZNE ZACHOWYWANIE @@ -786,7 +768,9 @@ --:** TUTORIAL (Fundamental)--L670--58%---------------- Linia ta podaje użyteczne informacje o stanie Emacsa i tekstu, który -edytujesz. Wiesz już, jakie jest znaczenie nazwy: oznacza ona plik, +edytujesz. + +Wiesz już, jakie jest znaczenie nazwy: oznacza ona plik, który odwiedziłeś. --NN%-- informuje o bieżącej pozycji wewnątrz tekstu; oznacza to, że NN procent tekstu znajduje się ponad górnym brzegiem ekranu. Jeśli początek pliku znajduje się na początku @@ -825,7 +809,7 @@ jest poleceniem przełączającym tryb podstawowy. Jeśli zamierzasz edytować tekst w języku angielskim, taki jak na -przykład oryginalna wersja tego podręcznika, to prawdopodobnie +przykład oryginalna wersja tego samouczka, to prawdopodobnie powinieneś użyć trybu tekstowego (ang. text mode). >> Napisz M-x text-mode<Return>. @@ -843,10 +827,10 @@ naciśnij C-h m. >> Naciśnij C-u C-v raz lub więcej razy, tak by ta linia znalazła się -blisko góry ekranu. + blisko góry ekranu. >> Naciśnij C-h m, by odczytać dokumentację na temat tego, czym tryb -tekstowy różni się od trybu podstawowego. + tekstowy różni się od trybu podstawowego. >> Naciśnij q, by usunąć dokumentację trybu z ekranu. @@ -870,18 +854,18 @@ polecenie ,,przełącza tryb''. >> Napisz M-x auto-fill-mode<Return>. Wstaw potem wiele napisów -,,asdf '' tak długo, aż zobaczysz, że linia podzieli na dwie. -Między literami musisz wstawiać spacje, ponieważ tryb -automatycznego wypełniania łamie linie tylko tam, gdzie są spacje. + ,,asdf '' tak długo, aż zobaczysz, że linia podzieli na dwie. + Między literami musisz wstawiać spacje, ponieważ tryb + automatycznego wypełniania łamie linie tylko tam, gdzie są spacje. Margines jest zazwyczaj ustawiony na 70 znaków, ale możesz to zmienić poleceniem C-x f. Powinieneś poleceniu podać argument liczbowy mówiący, w której kolumnie ma zostać ustawiony margines. >> Wywołaj C-x f z argumentem równym 20. (C-u 2 0 C-x f). -Napisz potem jakiś tekst i zauważ, że Emacs wypełnia linie do -długości co najwyżej 20 znaków. Ustaw margines z powrotem na -70 znaków, wywołując jeszcze raz C-x f z odpowiednim argumentem. + Napisz potem jakiś tekst i zauważ, że Emacs wypełnia linie do + długości co najwyżej 20 znaków. Ustaw margines z powrotem na + 70 znaków, wywołując jeszcze raz C-x f z odpowiednim argumentem. Jeśli zmieniasz tekst wewnątrz akapitu, to tryb automatycznego wypełniania sam z siebie nie wyrówna marginesu. Możesz go wyrównać @@ -914,13 +898,13 @@ Naciśnięcie <Return> kończy proces szukania. >> Rozpocznij teraz szukanie, naciskając C-s. POWOLI, litera po -literze, napisz słowo kursor, zatrzymując się po każdym znaku -i obserwując, gdzie zatrzymuje się kursor. Gdy naciśniesz drugie -r, będzie można powiedzieć, że szukałeś słowa kursor -jednokrotnie. Naciśnij jeszcze raz C-s, by znaleźć następne -wystąpienie słowa kursor. Naciśnij teraz cztery razy <Delete> -i zobacz, co się dzieje z kursorem. Naciśnij <Return>, by skończyć -szukanie. + literze, napisz słowo kursor, zatrzymując się po każdym znaku + i obserwując, gdzie zatrzymuje się kursor. Gdy naciśniesz drugie + r, będzie można powiedzieć, że szukałeś słowa kursor + jednokrotnie. Naciśnij jeszcze raz C-s, by znaleźć następne + wystąpienie słowa kursor. Naciśnij teraz cztery razy <Delback> + i zobacz, co się dzieje z kursorem. Naciśnij <Return>, by skończyć + szukanie. Widziałeś, co się działo? Podczas szukania przyrostowego Emacs próbuje przejść do miejsca wystąpienia łańcucha, który wpisałeś do tej pory, @@ -940,12 +924,12 @@ rozdziale "Spontaneous Entry to Incremental Search" w podręczniku Emacsa. -Jeśli podczas szukania przyrostowego naciśniesz <Delete>, to zauważysz, +Jeśli podczas szukania przyrostowego naciśniesz <Delback>, to zauważysz, że w minibuforze znika ostatni znak wpisanego przez ciebie łańcucha, a kursor wraca do poprzedniego miejsca. Przypuśćmy na przykład, że nacisnąłeś k i znalazłeś pierwsze wystąpienie tej litery. Jeśli teraz naciśniesz u, to kursor przesunie się tuż za najbliższe litery -ku. Naciśnij teraz <Delete>. Spowoduje to skasowanie z wyszukiwanego +ku. Naciśnij teraz <Delback>. Spowoduje to skasowanie z wyszukiwanego łańcucha litery u, a kursor wróci do pierwszego wystąpienia litery k. Jeśli podczas szukania naciśniesz jakiś klawisz w kombinacji z META lub @@ -968,17 +952,17 @@ >> Przesuń kursor do tej linii i naciśnij C-u 0 C-l. >> Naciśnij teraz C-x 2, co podzieli ekran na dwa okna. Obydwa okna -wyświetlają ten podręcznik. Kursor pozostaje w górnym oknie. + wyświetlają ten samouczek. Kursor pozostaje w górnym oknie. >> Naciśnij C-M-v by przewinąć dolne okno. (Jeśli nie masz -klawisza Meta lub Alt, to naciśnij ESC C-v.) + klawisza Meta lub Alt, to naciśnij ESC C-v.) >> Naciśnij C-x o ("o" jak angielskie "other") by przesunąć kursor do -dolnego okna. Użyj C-v i M-v w dolnym oknie, by przewinąć jego -zawartość. Polecenia, które masz wykonać, odczytuj z górnego okna. + dolnego okna. Użyj C-v i M-v w dolnym oknie, by przewinąć jego + zawartość. Polecenia, które masz wykonać, odczytuj z górnego okna. >> Naciśnij C-x o jeszcze raz tak, by kursor wrócił do górnego okna. -Kursor w górnym oknie nie zmienił położenia. + Kursor w górnym oknie nie zmienił położenia. Każde okno pamięta położenie swojego kursora, lecz w danej chwili tylko jedno z okien wyświetla kursor. Wszystkie polecenia edycyjne @@ -1017,11 +1001,11 @@ rzeczy: >> Naciśnij C-x 4 C-f i nazwę jednego z Twoich plików. Zakończ -wprowadzanie klawiszem <Return>. Podany plik pojawi się w dolnym -oknie razem z kursorem, który tam przeskakuje. + wprowadzanie klawiszem <Return>. Podany plik pojawi się w dolnym + oknie razem z kursorem, który tam przeskakuje. >> Naciśnij C-x o, by wrócić do górnego okna, oraz C-x 1 by usunąć -dolne okno. + dolne okno. * REKURSYWNE POZIOMY EDYCJI @@ -1038,7 +1022,7 @@ by pozbyć się nadmiaru okien albo wyjść z minibufora. >> Naciśnij M-x by wejść do minibufora, potem naciśnij ESC ESC ESC, by -z niego wyjść. + z niego wyjść. Aby wyjść z rekursywnego poziomu edycji, nie wystarczy użyć C-g. Dzieje się tak dlatego, że klawisz C-g jest używany do anulowania poleceń i @@ -1048,7 +1032,7 @@ SZUKANIE POMOCY --------------- -W tym podręczniku dostarczyliśmy tylko tyle informacji, ile jest +W tym samouczku dostarczyliśmy tylko tyle informacji, ile jest niezbędne, byś mógł zacząć używać Emacsa. Emacs jest istną kopalnią najróżniejszych rzeczy, których nie sposób tutaj opisać. Będziesz zapewne chciał dowiedzieć się o Emacsie więcej, ponieważ posiada on @@ -1068,9 +1052,10 @@ wyświetli krótki opis polecenia odpowiadającego tej kombinacji. >> Naciśnij C-h c C-p. + Powinno to przywołać komunikat, o treści podobnej do -C-p runs the command previous-line + C-p runs the command previous-line W ten sposób możesz uzyskać ,,nazwę funkcji'' przypisanej kombinacji klawiszy. Przydaje się to podczas pisania kodu w Lispie, w którym @@ -1082,7 +1067,6 @@ kombinacje klawiszy, na przykład C-x C-s albo (jeśli nie masz klawisza META lub Alt) <ESC>v. - By uzyskać więcej informacji na temat polecenia, naciśnij C-h k zamiast C-h c. @@ -1096,24 +1080,26 @@ Oto kilka innych użytecznych wariantów C-h: -C-h f Opisz funkcje o podanej nazwie. + C-h f Opisz funkcje o podanej nazwie. >> Napisz C-h f previous-line<Return>. Wypisze to na ekranie całą -informacje, jaką Emacs ma na temat funkcji, która implementuje -polecenie C-p. + informacje, jaką Emacs ma na temat funkcji, która implementuje + polecenie C-p. Podobnie komenda C-h v pokazuje na ekranie dokumentację zmiennych, których wartości możesz zmienić, aby dostosować Emacsa do swoich preferencji. Wpisz nazwę zmiennej, gdy Emacs o nią poprosi. -C-h a Apropos. Wpisz słowo, a Emacs wypisze listę -wszystkich poleceń, których nazwa zawiera to słowo. -Polecenia te można wywoływać za pomocą Meta-x. -Dla niektórych poleceń Apropos wypisze jedno- lub -dwuznakowe sekwencje, które wywołują te polecenia. + C-h a Apropos. Wpisz słowo, a Emacs wypisze listę + wszystkich poleceń, których nazwa zawiera to słowo. + Polecenia te można wywoływać za pomocą Meta-x. + Dla niektórych poleceń Apropos wypisze jedno- lub + dwuznakowe sekwencje, które wywołują te polecenia. ->> Napisz C-h a file<Return>. Zobaczysz listę wszystkich poleceń, +>> Napisz C-h a file<Return>. + +Zobaczysz listę wszystkich poleceń, dostępnych za pomocą M-x, które maja słowo "file" w swojej nazwie. Zauważysz tam także polecenia takie, jak C-x C-f oraz C-x C-w, umieszczone obok nazw poleceń "find-file" i "write-file". @@ -1121,17 +1107,83 @@ >> Napisz C-M-v, aby przewinąć okno pomocy. Zrób to kilka razy. >> Napisz C-x 1, aby usunąć okno pomocy. -C-h i Czytanie elektronicznych podręczników (w formacie Info). To -polecenie przełączy Cię do specjalnego bufora o nazwie -*info*, gdzie będziesz mógł przeczytać podręczniki -dotyczące pakietów zainstalowanych w Twoim -systemie. Napisz m emacs <Return>, aby zapoznać się z -podręcznikiem Emacsa. Jeżeli nigdy wcześniej nie używałeś -trybu Info, to napisz ?, a Emacs przedstawi Ci możliwości -tego trybu. Po tym, jak zapoznasz się z niniejszym krótkim -podręcznikiem, w dalszej pracy dostęp do dokumentacji -będziesz uzyskiwał właśnie za pomocą Emacs Info. + C-h i Czytanie elektronicznych podręczników (w formacie Info). To + polecenie przełączy Cię do specjalnego bufora o nazwie + *info*, gdzie będziesz mógł przeczytać podręczniki + dotyczące pakietów zainstalowanych w Twoim + systemie. Napisz m emacs <Return>, aby zapoznać się z + podręcznikiem Emacsa. Jeżeli nigdy wcześniej nie używałeś + trybu Info, to napisz ?, a Emacs przedstawi Ci możliwości + tego trybu. Po tym, jak zapoznasz się z niniejszym krótkim + samouczkiem, w dalszej pracy dostęp do dokumentacji + będziesz uzyskiwał właśnie za pomocą Emacs Info. + + +DODATKOWE FUNKCJE +----------------- + +Więcej o Emacsie możesz się nauczyć czytając jego podręcznik, w formie +książkowej lub on-line w postaci Info (użyj menu Help lub naciśnij F10 +h r). Dwie dodatkowe właściwości, które szczególnie mogą się przydać +to dopełnianie wprowadzanych danych i dired ułatwiające zarządzanie +plikami. + +Dopełnianie pozwala uniknąć niepotrzebnego wpisywania. Na przykład +jeśli chcesz się przełączyć do bufora *Messages*, możesz nacisnąć C-x +b *M<Tab> a Emacs dopełni dalszą część nazwy za Ciebie na tyle, na ile +będzie w stanie ustalić na podstawie tego, co do tej pory wpisałeś. Dopełnianie +jest opisane w Info w podręczniku Emacsa w części zatytułowanej +"Dopłnianie" (ang. Completion). + +Dired umożliwia Ci zrobienie wykazu plików w danym katalogu (dodatkowo +w podkatalogach), przemieszczanie się wewnątrz tej listy, odwiedzanie +plików, zmienianie nazw, usuwanie i inne operacje na plikach. Dired +jest opisane w Info w podręczniku Emacsa w części zatytułowanej +"Dired". + +Podręcznik dodatkowo opisuje wiele innych właściwości Emacsa. + +* KIEROWANIE KURSOREM Z X TERMINALA (akapit dodany przez autorów wersji polskiej) +----------------------------------- + +Jeśli pracujesz na terminalu graficznym, to do kierowania kursorem +prawdopodobnie łatwiej Ci będzie używać klawiszy strzałek po prawej +stronie klawiatury. Klawisze strzałek: w lewo, w prawo, w górę i w dół +działają zgodnie z oczekiwaniem; odpowiadają one dokładnie C-b, C-f, C-p +i C-n, ale są łatwiejsze do zapamiętania. Możesz także używać C-lewo i +C-prawo, by przesuwać się o słowa, oraz C-góra i C-dół, by przesuwać się +o bloki (np. akapity, jeśli edytujesz tekst). Jeśli masz klawisze +oznaczone Home (lub Begin) oraz End, to przeniosą Cię one na początek i, +odpowiednio, na koniec linii, a C-Home i C-End na początek i koniec +pliku. Jeśli na Twojej klawiaturze są klawisze PgUp i PgDn, to możesz +ich użyć do przesuwania się o jeden ekran, tak jak M-v i C-v. + +Wszystkie te polecenia akceptują argument liczbowy, tak jak to +opisano powyżej. Wpisanie argumentu możesz sobie uprościć: +naciśnij i trzymaj CONTROL lub META i wpisz liczbę. Na +przykład, aby przesunąć kursor o 12 słów w prawo, naciśnij C-1 C-2 +C-prawo. Zwróć uwagę, że jest to łatwe do wpisania, ponieważ nie +musisz puszczać klawisza CONTROL podczas wpisywania cyfr. + + +* UŻYWANIE MENU (akapit dodany przez autorów wersji polskiej) +--------------- + +Jeśli pracujesz na X-terminalu, to u góry okna Emacsa powinieneś zauważyć +pasek z menu. Tego menu możesz używać, by wywoływać najczęściej +potrzebne polecenia Emacsa, takie jak "find file". Na początku będziesz +sądził, że jest to łatwiejsze niż używanie klawiatury, ponieważ nie +musisz się na pamięć uczyć kombinacji klawiszy, które uruchamiają +poszczególne polecenia. Gdy już jednak poznasz Emacsa, to zaczniesz +sobie te kombinacje przyswajać --- dla wygody przy pozycjach menu +pokazywane są odpowiadające im kombinacje klawiszy. + +Zwróć uwagę, że niektóre pozycje występujące w menu nie mają +odpowiedników klawiszowych. Na przykład pozycja "Buffers" powoduje +wyświetlenie listy wszystkich dostępnych buforów. Do każdego z nich +możesz się przełączyć, wybierając jego nazwę, wyświetloną pod pozycją +Buffers. PODSUMOWANIE @@ -1143,7 +1195,7 @@ konceptu przejścia na chwilę do powłoki. Zamiast tego C-z ,,ikonizuje'' okno Emacsa.) -Ten podręcznik był pisany tak, by wszyscy nowi użytkownicy mogli go +Ten samouczek był pisany tak, by wszyscy nowi użytkownicy mogli go zrozumieć. Jeśli coś pozostawił niejasnym, nie siedź cicho i nie obwiniaj siebie, tylko daj nam znać! @@ -1151,7 +1203,7 @@ KOPIOWANIE ---------- -Niniejszy podręcznik jest potomkiem w długiej linii podręczników +Niniejszy samouczek jest potomkiem w długiej linii samouczków Emacsa, która rozpoczyna się od tego, który został napisany przez Stuarta Cracrafta dla oryginalnego Emacsa. Został on zmodyfikowany we wrześniu 1994 przez Bena Winga, który zaktualizował go w celu uwzględnienia @@ -1161,9 +1213,9 @@ <remek@npac.syr.edu>, a pomagał mu Ryszard Kubiak <rysiek@ipipan.gda.pl>. Tamto tłumaczenie zostało uaktualnione dla wersji GNU Emacs 21 przez Beatę Wierzchołowską <beataw@orient.uw.edu.pl> - z pomocą Ryszarda Kubiaka i Janusza S. Bienia <jsbien@mail.uw.edu.pl>. +z pomocą Ryszarda Kubiaka i Janusza S. Bienia <jsbien@mail.uw.edu.pl>. -Ta wersja podręcznika, podobnie jak GNU Emacs, jest chroniona prawem +Ta wersja samouczka, podobnie jak GNU Emacs, jest chroniona prawem autorskim, ale wolno ją kopiować pod następującymi warunkami: Copyright (c) 1985, 1994, 2001 Free Software Foundation @@ -1190,8 +1242,9 @@ ;;; Local Variables: ;;; mode: fundamental -;;; coding: latin-2-unix +;;; coding: latin-2 ;;; End: +